کتاب داستان مصور عاشورا

چرا کتاب داستان مصور عاشورا را بخوانیم ؟

قصه همان قصه ی همیشگی است ، اما هربار تازه است. قصه ای که هرسال آن را شنیده ای، اما بازهم دلت می خواهد یک بار دیگر آن را بشنوی . می خواهی از آن لذت ببری و با آن همراهی کنی.داستانی زیبا، در سال های دور، در سرزمینی به نام نینوا.

باز هم تصویر مرد تشنه ای را می بینی که با سختی به آبی زلال می رسد اما با فکر تشنه بودن کودکان و امامش دست از خوردن آب می کشد . نگاهش، آن آخرین نگاهش به خیمه ها، چقدر مهربان است یا تصویر آن نماز عاشقانه در میدان جنگ، پشت سرامام، چقدر دلت می خواهد تو هم جزو نمازگزاران بودی، وقتی امام سر به سجده می گذارد وقتی که بوی بهشت می آید یا آن شب آخر که امام و یاران تا خود صبح با خداوند درد و دل می کردند، یا شاید آن آخرین بار که ذوالجناح بدون امام، باز می گردد. این قصه، قصه‌ی حسین (ع) است که هرسال می‌شنوی اما باز هم دلنشین است و برایت تکراری نمی شود. اما این بار آدم های داستان دوباره زنده می شوند و در کتاب عاشورا جان می گیرند .

آن ها را می بینی با چهره ها، لباس ها، اسب ها و شمشیرهایشان. خودشان جزییات وقایع را برایمان تعریف می کنند و ما را با اسم هایشان آشنا می سازند. آن ها می آیند تا یک بار دیگر از زیبایی ها، با ما سخن بگویند. می آیند تا دوباره قصه عاشورا را برایمان تعریف کنند و ما را به فکر فرو ببرند. پس دست هایمان را به دستشان می‌دهیم تا ما را با خود تا دم در بهشت برسانند.