کتاب قرآن خودمونی ( دعاهای قرآنی )

توضیحات

هر آدمی که اهل خدا باشد دعا می‏کند، گرفتاری‏ها و مشکلاتش را پیش خدا می‏برد، هر کس به زبان یا ادبیات خاص خودش. یکی به زبون رسمی، یکی به زبون خودمونی، یکی هم به زبان خدا، همونی رو می‏خواد که خدا تو قرآنش بهش یاد داده.
کتاب قرآن خودمونی- دعاهای قرآنی- مجموعه دعاهائیه که بارها تو قرآن خوندیم و از کنارشون رد شدیم. هدف کتاب تامل در کنار این آیه‏ها و توجه به اونهاست، هدف درخواست از خداست به زبون و ادبیات خود قرآن.
نویسنده این کتاب میگه :
خیلی‏ها می‏گفتن قرآن نور داره، قرآن گیرایی داره، اما من حسش نمی‏کردم تا این که چند سال پیش یه سری دلتنگی‏ها و بعدش یه سری نشونه‏ها اومدن سراغم، با خودشون تشنگی آوردن، تشنه اللّه شدم.
دوست داشتم ذکر بگم اما می‏ترسیدم از هر کسی ذکر بگم.
به دلم افتاد او قرآن بگردم دنبال ذکر.
من به قرآن رو آوردم؛ ذکرها هم به من،
[در آن روز صورت‏هایی شاداب و مسرور است] (22- قیامت)
[و او را به خیر و شرش هدایت نمودیم] (10- بلد)
شکر خدا الان همه آیه‏ها برام نورانی هستند.
چطور شد به دلم افتاد برم سراغ قرآن؟ واقعاَ نمی‏دونم
این کتابو نوشتم فقط به این امید که این نور به بقیه هم برسه و تو زندگی شون جاری بشه.
[و هیچ کس نمی‏داند فردا چه می‏کند] (34- لقمان)